NFS:Undercover ilk çıktığında aslında çoğu kişiyi çok sevindirmişti. Çünkü NFS hayranları artık NFS'nin kurgusundan ondan önce de oynanışından bıkmıştı; NFS'nin Undercover'dan önceki oyunu Prostreet'te bir pist yarışçısıydık ve bu yüzden başımız polisle belada değildi, bu yüzden de aksiyon yoktu, kurgu yoktu. Prostreet'ten önceki oyunu ise Carbon'du ve NFS: Carbon çok eleştiri, hakaret almıştı, çünkü NFS bu oyununda gerçeği yakalamak için etraftaki bina görüntülerini, arabanın kullanışını kötüleştirmişti. Bunun için insanlar ya 3 yıl önceki oyunla (NFS: Most Wanted 2005) idare etmeye çalışıyorlardı, ya da artık NFS'den umudunu yitirmiş Crashday, Flatout gibi oyunlara yöneliyorlardı. NFS: Undercover ile birlikte aslında o 2 yıl sonra hem kurgu hem oynanışı tutturmayı hedeflerken bu kez de NFS: Prostreet severleri hüsrana uğrattı. Çünkü bu kez de oynanışları dönüşleri "fren" denen icatı gerektirmiyordu. Oyunda Pagani Zonda alın frene bastığınız anda herkes sizi geçiyordu. Bu da yine NFS'nin orantıyı tutturamadığını açıklıyordu. Kurgu vardı, oynanış yoktu.