31.10.2013, 19:17
1 Ekim 2013 Sabah saatleri...
Ne yalan söyleyeyim sevgili okur, GTA Online sabahında heyecandan ölüyordum. Zaten içim dışım GTA V olmuş durumdaydı. Her gün eve gidiyor, konsolumu açıp Los Santos'un hayaller sahnesine bırakıveriyordum kendimi. İşe geliyor, gerek kuzenim ile beraber gerek Herkese GTA V'in mükemmel, baştan çıkartıcı ve detaylarla süslü bir eser olduğunu anlatmak istiyordum. İşin garip kısmı onlar bunu zaten biliyordu, niye anlatıp durduysam...
Öğle vakti geldi ve benim ellerim iyice kaşınmaya başladı. Bir an önce eve gitmeliydim, GTA Online'nın büyülü dünyasına giriş yapmalıydım. Araba çalmalıydım, yarışlara katılmalıydım, yeni edineceğim dostlarla beraber çete kurup o soygun benim bu soygun diğer çetenin diyerek har vurup harman savurmalıydım. Polis arabalarına ateş açmalıydım, diğer oyunculara saldırmalıydım. Niye böyle şeyler yapmak istediğimi sorgulamayın lütfen, aslında barışçıl bir karakterim vardır.
![[Resim: 150.jpg]](http://www.merlininkazani.com/images/games/6553/150.jpg)
Ardından ilk darbeyi yiyiverdim. GTA Online sunucuları açılmıştı açılmasına ama kimse giremiyordu. İnsanlar delicesine saldırmışlardı ve yükü kaldıramayan sunucular bir anda çökmüştü. Fazla kafama takmadım. "Ne de olsa ilk saatler, Rockstar şimdi bir ayar çeker, bende eve gidince yayıla yayıla oynarım." dedim, demez olaydım.
O akşam kaç saat oyuna girmeyi bekledim bilmiyorum. Üstelik sistem de hızlı değildi. GTA Online'dan atılır atılmaz, GTA V'e geri dönüyordum. Sonra haydi bakalım bir daha GTA Online'a gir, son hop yine oyuna geri dön...
1 Ekim günü hiçbir şekilde oyun yüzü göremedim arkadaşlar. Oyuna girebilme umudum, sabah saatlerinde metrobüste boş yer bulmakla eş değer bir durumdu. Metrobüs geliyor gelmesine ama kapıları kapanamayacak derece dolu, sıkışık bir halde durağı terk ediyordu. Şu gariban kardeşiniz de "x" butonunu kırarcasına hamle yapıyor, fakat ne yaptıysa elinde koca bir sıfırdan başka bir şey kalmıyordu.
![[Resim: 179.jpg]](http://www.merlininkazani.com/images/games/6553/179.jpg)
Durumu bu kadar dramatize etmeye gerek var mı? Bence var. Şaka bir yana Rockstar'ın böylesine çuvallamasını gerçekten hiç beklemiyordum. Oyunu ertelemek gibi imkânları her zaman vardı. Zaten insanlar hala deliler gibi tek kişilik oyunu oynuyordu, böylesine büyük bir sorunla hizmete açmaları affedilecek gibi değil. Kendimi Diablo III'ün ilk günlerinde gibi hissettim. Yahu, senin oyunu alan kişi sayısı belli, oynayan kişi sayısı belli. Sen nasıl olurda daha hazır olmadan Online'ı hizmete açarsın? Hayır, daha önce de dediğim gibi böyle bir aceleye gerek yoktu. Ufak bir açıklama yapıp oyunu ertelerseniz, bunca hırgür hiç yaşanmayacaktı.
İlerleyen günler yine sunucudan kopmalar, lag problemleri ve müthiş bir sinir harbiyle geçti. Bu hafta başına kadar bir kez bile sorunsuz, şöyle arkama yaslanarak GTA Online deneyimi yaşayamadım. Üstelik bu tarz bir sorunu sadece benim değil milyonlarca oyuncunun yaşaması gerçekten hevesimizi kursağımızda bırakmış oldu.
Ne yalan söyleyeyim sevgili okur, GTA Online sabahında heyecandan ölüyordum. Zaten içim dışım GTA V olmuş durumdaydı. Her gün eve gidiyor, konsolumu açıp Los Santos'un hayaller sahnesine bırakıveriyordum kendimi. İşe geliyor, gerek kuzenim ile beraber gerek Herkese GTA V'in mükemmel, baştan çıkartıcı ve detaylarla süslü bir eser olduğunu anlatmak istiyordum. İşin garip kısmı onlar bunu zaten biliyordu, niye anlatıp durduysam...
Öğle vakti geldi ve benim ellerim iyice kaşınmaya başladı. Bir an önce eve gitmeliydim, GTA Online'nın büyülü dünyasına giriş yapmalıydım. Araba çalmalıydım, yarışlara katılmalıydım, yeni edineceğim dostlarla beraber çete kurup o soygun benim bu soygun diğer çetenin diyerek har vurup harman savurmalıydım. Polis arabalarına ateş açmalıydım, diğer oyunculara saldırmalıydım. Niye böyle şeyler yapmak istediğimi sorgulamayın lütfen, aslında barışçıl bir karakterim vardır.
Ardından ilk darbeyi yiyiverdim. GTA Online sunucuları açılmıştı açılmasına ama kimse giremiyordu. İnsanlar delicesine saldırmışlardı ve yükü kaldıramayan sunucular bir anda çökmüştü. Fazla kafama takmadım. "Ne de olsa ilk saatler, Rockstar şimdi bir ayar çeker, bende eve gidince yayıla yayıla oynarım." dedim, demez olaydım.
O akşam kaç saat oyuna girmeyi bekledim bilmiyorum. Üstelik sistem de hızlı değildi. GTA Online'dan atılır atılmaz, GTA V'e geri dönüyordum. Sonra haydi bakalım bir daha GTA Online'a gir, son hop yine oyuna geri dön...
1 Ekim günü hiçbir şekilde oyun yüzü göremedim arkadaşlar. Oyuna girebilme umudum, sabah saatlerinde metrobüste boş yer bulmakla eş değer bir durumdu. Metrobüs geliyor gelmesine ama kapıları kapanamayacak derece dolu, sıkışık bir halde durağı terk ediyordu. Şu gariban kardeşiniz de "x" butonunu kırarcasına hamle yapıyor, fakat ne yaptıysa elinde koca bir sıfırdan başka bir şey kalmıyordu.
Durumu bu kadar dramatize etmeye gerek var mı? Bence var. Şaka bir yana Rockstar'ın böylesine çuvallamasını gerçekten hiç beklemiyordum. Oyunu ertelemek gibi imkânları her zaman vardı. Zaten insanlar hala deliler gibi tek kişilik oyunu oynuyordu, böylesine büyük bir sorunla hizmete açmaları affedilecek gibi değil. Kendimi Diablo III'ün ilk günlerinde gibi hissettim. Yahu, senin oyunu alan kişi sayısı belli, oynayan kişi sayısı belli. Sen nasıl olurda daha hazır olmadan Online'ı hizmete açarsın? Hayır, daha önce de dediğim gibi böyle bir aceleye gerek yoktu. Ufak bir açıklama yapıp oyunu ertelerseniz, bunca hırgür hiç yaşanmayacaktı.
İlerleyen günler yine sunucudan kopmalar, lag problemleri ve müthiş bir sinir harbiyle geçti. Bu hafta başına kadar bir kez bile sorunsuz, şöyle arkama yaslanarak GTA Online deneyimi yaşayamadım. Üstelik bu tarz bir sorunu sadece benim değil milyonlarca oyuncunun yaşaması gerçekten hevesimizi kursağımızda bırakmış oldu.